LOLITA

Усан нүдтэй, Цусан зүрхтэй хүн байх гэж юундаа яарж төрөө вэ. Яг энд л миний тэвчээр тасрах гээд байж. Итгээд хүлээх юм үлдээгүй шиг санагдана. Зүгээр л эргэн тойронд байгаа бүх зүйлс өнгөгүй болчихов. Юунд итгээд, юунд найдаад, юугаа хүлээгээд байгаан, ойлгохгүй байна.
Үл ойлголцлийг тоохгүй яваад л байвал бүх юм үгүй болдог. Цаг хугацаа бүхний харуулна гээд "үнэн үг" үнэн чигтээ үлдэхийг хүлээсэн. Цаг хугацаа яваад л байсан. Нэг л мэдхэд өнөө үнэн нь "худал" болоод хувирцан. Итгэл гэдэг юм нь байхгүй болцон хүнийг бодхоор л нулимс ивлэнэ. Хүчлээд гардаггүй нулимс ямар ч амархан урсаад эхлэв. Тэгээд яагаад өвдкү байгаан бэ. Ийм том юмаа алджийж яагаад юу ч өвдкү байгаан. Миний зүрх ямар бөх болоод урагдаж, ханзарку тэсээд байгаан. Хэзээ гэнэт өвдөх бол...